Agurra zor nizun, Mikel

Aho-zulo pozoitsuetatik

hitz zornedunak heltzen zaizkit

zenbaiten buruetan zein mamu gaizto dabil

begiradarekin hil nahi nautenean, ze egin?

zentzuak egin nau arau-fosilen etsai

nora noan ez dakit, baina nondik noan bai!

Mila begi gainean

mila hitz aidean

denen bide berean

nik ez dudalako joan nahi!

Gurutzea, kateak, molde zaharrak oinarrian

berdin ez izatea traizio den herrian

eskema kuadratuak denborak zartatu ditu

lehengoen oin-urratsak berriz zertan jarraitu?

Gurutzea, kateak, molde zaharrak oinarrian

berdin ez izatea traizio den herrian

neri ez deitu arrotz, ez berezi, ez arraro

soilik ez dut izan nahi kopia bat gehiago

Maialen Lujanbioren hitzak dira, Mikel Errazkinek musikatuak.

Mikeli egindako omenezko diskan, iragan azaroan kaleratutakoan, kantu honen bertsio zoragarria egina diote Olatz Praten ahotsean. Benetan hunkigarria, barruraino iristen zaizun horietakoa. Eta hunkitu ninduen -eta nola- omenezko kontzertuan kanta horrek eta beste askok ere bai... Baita gora begiratuz musikari bakoitza Mikeli zuzentzen zitzaionean hitz goxoren batekin...

Agurra zor nizun, Mikel, zorigaitzeko irailaren 5 hartatik... Zure barrearekin geratuko naiz, nire burutazio xelebreren batek lehertarazten zizun barre zaratatsu eta kutsakor hura geratuko zait gogoan zure irudi...